Albertine Sarrazin (1937-1967) leefde een tumultueus maar kort leven. Op haar vijftiende stal ze haar vaders pistool en vluchtte naar Parijs, waar ze een overval pleegde die haar een gevangenisstraf van acht jaar opleverde. Tijdens haar jaren in de gevangenis en na haar ontsnapping schreef ze de autobiografische romans Het sprongbeen (1965), La cavale (1965), La traversière (1966) en Lettres de la vie littéraire (1965-1967), die alle vier wereldwijd lovend weden ontvagen door pers en lezers.