Diane De Bruyn (1952) kreeg als migrant in Brazilië vaak de vraag of ze saudade kende. Geen tijd om België te missen, zei ze, te veel te ontdekken. Hemel en aarde, mensen gekleurd door de zon, vreemde boeken, talen die zingen. Na vier jaar keerde ze terug naar België met dochters, made in Brasil. De saudade bleek dit keer wel als verstekeling meegereisd. In Brazilië werkte ze in een medisch-technisch opleidingscentrum. In België gaf ze les in het volwassenenonderwijs. Ze stopte daarmee om te schrijven.