Dolf Jansen verwierf in 1989 bekendheid toen hij samen met Hans Sibbel als cabaretduo Lebbis en Jansen het Leids Cabaret Festival won. Naast cabaretier is Jansen ook radiomaker. Bij Spijkers met koppen is de micorfoon zijn wapen. Bij Comedytrain noemt men hem het kanon. Daarnaast is Jansen een fanatiek marathonloper. Hij traint zeven tot acht keer per week en in de voorbereiding op grote wedstijden loopt hij zo'n 130 kilometer per week. Met een tijd die net onder 2.30.00 ligt, behoort Jansen tot de tophonderd van wedstrijdatleten in Nederland. Over het waarom, hoe hard, hoe mooi, hoe lekker en hoe zwaar schreef hij het in 2007 gepubliceerde Altijd verder. Verder schrijft Jansen columns voor onder andere Volkskrant Banen, Runners World, Spoor, Health, Mensen Kennen, Fondsen.org, Vroege Vogels, 42 en Het Ierland Magazine. Eerder verschenen bij Thomas Rap de bundels Stopnaald in maillot, Man zkt. Sport (vrouw geen bezwaar), 100 op de schaal van lief, Spierbundel, Gedichten om te huilen, Duikplank zonder zwembad, It is what it is en Ware woorden .