Mischa de Vreede (Batavia, 17 september 1936 – Amsterdam, 12 mei 2020) was een Nederlands dichteres en schrijfster.
De Vreede werd geboren in het toenmalige Batavia in het voormalige Nederlands-Indië; zij was het middelste kind en enige dochter van een dominee en een onderwijzeres. Zij werd Henny gedoopt, naar de op Ambon overleden eerste vrouw van haar vader.
In 1957 debuteerde zij als dichteres in het driemansbundeltje Morgen mooi weer maken, In 1959 ontving zij de Herman Gorterprijs (voorheen Poëzieprijs van de gemeente Amsterdam) voor het gedicht 'Een jong meisje droomt' uit de bundel Met huid en hand (poëziereeks De Windroos). Zij had toen al een kort verhaal in het toonaangevende literaire tijdschrift Podium gepubliceerd.
Vanaf 1969 was zij genoodzaakt 'van de pen te leven'; ze schreef onder meer columns voor de VARA radio, recenseerde kinderliteratuur voor NRC Handelsblad en hield voor het toenmalige bureau SSS lezingen door het hele land. Ook maakte zij (reis)verslagen voor onder anderen Vrij Nederland, Intermagazine en Elégance.
Haar laatste roman was Heilige Dagen uit 2007. Mischa de Vreede stierf in 2020 op 83-jarige leeftijd.[1]