Yasmine Allas (1967) verliet op jonge leeftijd haar geboorteland Somalië en kwam in 1987 in Nederland terecht, waar zij onder meer als actrice werkte. Ze volgde een toneelopleiding, acteerde bij verschillende gezelschappen en trad op met een soloprogramma. In 1998 debuteerde ze met de succesvolle roman Idil, een meisje. Ook haar tweede roman De generaal met de zes vingers (2001) werd in de literaire kritiek lovend ontvangen. Nadat zij overstapte naar De Bezige Bij verscheen in 2004 haar derde roman De blauwe kamer, het verhaal van de jonge vrouwen Hedwig en Nikki die samen het verleden van Hedwig proberen te reconstrueren.

Allas schrijft ook essays en opiniestukken, onder meer in de Volkskrant. Ontheemd en toch thuis (2006) bevat zes essays over hoe zij omgaat met de Nederlandse cultuur, haar achtergrond en eigen overtuigingen. Max Pam schreef over deze bundel: 'Een ongewoon boek met ongewone passages die in het geheugen gegrift blijven. De multiculturele samenleving is voor haar duidelijk geen zaak van zoetsappigheid en evenmin zul je van haar horen dat zij op zoek is naar het vreselijkste aller vreselijkheden: de eigen identiteit.'

In 2010 verscheen haar alom geprezen roman Een nagelaten verhaal. Daarin keert een jonge vrouw op uitnodiging van een documentairemaker voor het eerst terug naar haar geboorteland. Het wordt een emotioneel weerzien, wanneer blijkt dat het land geheel is verwoest en haar verleden daarmee is uitgewist.
In 2013 publiceerde Allas De onvoltooide. In deze roman, haar meest recente, vertelt hoofdpersonage Victor in één nacht het verhaal van zijn relatie met Hanna, die na zes jaar tot een einde is gekomen. Zij ligt zwijgend op het bed waarin zij die nacht nog de liefde hebben bedreven, Victor zoekt in zijn radeloosheid de oorzaak van hun onvermogen tot geluk.