In Alle dagen feest bewijst Campert zich als spottend doorlichter van eigentijdse artiestenmilieus, vrouwen, feesten en drinkgelagen, en wordt hij tegelijk gedreven door heimwee naar ‘het simpele gelukkige leven van vrede en goedheid’. Levenslust, een uniek oog voor absurde situaties en een lichte weemoed geven Remco Campert zijn zo herkenbare plaats in de Nederlandse literatuur.

Met een nawoord van Sanneke van Hassel.

‘Schiet op, zegt de oude dame, als ze ziet hoe de jongen nog blijft aarzelen, en terwijl hij zich langzaam uit de voeten maakt, telt ze tezamen al de keren dat hij ongehoorzaam was en valt in slaap voor ze twee kruisjes bereikt heeft.’