Op 12 mei 2010 komen de ouders van Marieke Poelmann om het leven bij de vliegramp in Tripoli. Ze waren na een vakantie in Zuid-Afrika onderweg naar huis. Marieke is op dat moment 22 jaar oud en belandt als beginnend journalist plotseling aan de verkeerde kant van het nieuws. Wat er dan op haar afkomt is overweldigend: familierechercheurs, slachtofferhulp, banken en verzekeraars bevolken de stoep van haar ouderlijk huis. Ook delen Marieke en haar oudste broer Boris ineens de verantwoordelijkheid voor hun gehandicapte broer Sándor, die op zijn elfde een hersentumor kreeg. En dan is er nog het onwerkelijk grote verdriet dat zich aandient, dat ze op indringende wijze weet te beschrijven.
Door de vliegramp komen angsten uit Mariekes vroege jeugd, de herinneringen aan de ziekte van haar broer en de relaties binnen haar familie in een heel ander perspectief te staan