Dana is jarenlang getergd en zowat tot waanzin gedreven door geluidsoverlast in haar stadse flat en wijkt uit naar een stiller huis in een nieuwbouwwijk. Daar begint haar zoektocht naar ‘brullen’, naar allerlei vormen van geluid en pijn. Waarom is gejoel in een stadion goed te verdragen, maar de voetstappen van je anonieme bovenbuurman niet? Hoe verbeelden luide scheldwoorden de donkere kanten van de gedetineerden die ze fotografeert? Hoe klinkt een concert van vliegtuigen? Hoe verhoudt massale herrie zich tot individueel geschreeuw? Uiteindelijk komt Dana tot een onconventionele conclusie: niet in het verzet maar in de overgave schuilt de verlossing als die al werkelijk bestaat.
Met verbluffende scherpzinnigheid legt Marie Kessels de zenuwen bloot van menselijk contact en ontketent hiermee een kleine revolutie in het hoofd van de lezer.