Begin vorige eeuw, het Italiaanse platteland. In hun villa begint een familie – de Vader, de Moeder, de Dochter, de Oom – elke nieuwe dag met een overvloedig ontbijt dat tot ver in de middag duurt, om samen de opluchting te vieren over het feit dat ze het weer een nacht gered hebben: al generaties lang vinden alle sterfgevallen in de familie plaats tijdens de nachtelijke uren, en levend de ochtend bereiken is een zegen die een feestje verdient.
Op een dag wordt hun ontbijtritueel onderbroken door de plotselinge verschijning van de Jonge Bruid. Ze is gekomen om met de Zoon te trouwen, maar die is in Engeland om de zaken te behartigen van het bloeiende textielbedrijf van de familie. Samen wachten ze op zijn terugkeer, en terwijl maanden voorbijgaan zonder enig teken van de Zoon, wordt de rusteloze Jonge Bruid steeds dieper in de mysterieuze geschiedenis en gewoonten van de Familie gezogen. Alles lijkt bijeen te komen in het wachten op de Zoon, en tijdens dat wachten proberen alle personages verlossing te vinden.

'Ziet u, hier is men geneigd te denken dat ongelukkigheid enkel verspilling van tijd is, en dus een vorm van luxe die niemand zich de eerstkomende jaren nog zal kunnen veroorloven. Misschien later ooit.'