‘Ik kondig aan dat tijdens de vroegmis van Allerzielen in de kerk van Saint-Fiacre een misdaad zal worden gepleegd.’ Zo luidt een briefje dat bij commissaris Maigret terechtkomt. Saint-Fiacre is zijn geboortedorp en hij reist er onmiddellijk heen om de dienst bij te wonen. En inderdaad, de gravin van Saint-Fiacre sterft, aan een hartaanval. Algauw wordt toch een moordwapen ontdekt, zij het een ongewoon wapen: in het misboek van de vrouw zat een vervalst krantenbericht over de dood van haar zoon, Maurice.
Er zijn tal van verdachten in deze Maigretroman, maar de commissaris komt niet verder en wordt afgeleid door steeds weer opwellende nostalgische gevoelens.
‘ De zaak-Saint-Fiacre is mijn favoriete Simenon. Met de simpelste woorden, in een stijl ontdaan van alle opsmuk en gekunsteldheid slaagt de schrijver erin direct in de ziel van het decor te komen.’ – Jan Siebelink