In de lente van 1836 wordt Eli McCullough geboren, het eerste mannelijke kind dat het levenslicht ziet in de zojuist opgerichte staat Texas. Twaalf jaar later worden zijn zus en moeder vermoord door een groep Comanche-indianen. Eli wordt gevangengenomen, maar hij weet zich snel aan te passen aan het bikkelharde leven van de Comanches. Hij leert hun taal en gewoonten, krijgt een nieuwe naam en vecht met hen tegen hun veelal blanke vijanden. Wanneer de stam door ziekte, hongersnood en blanke soldaten wordt gedecimeerd, raakt Eli geïsoleerd; hij is geen indiaan, maar ook zeker geen blanke meer. Wat volgt is een avontuurlijke reis vol tragiek, geweld en geluk van een man die koste wat kost iets wil bereiken in zijn leven. Naast Eli’s verhaal wordt ook dat van zijn zoon Peter verteld, die de prijs moet betalen voor zijn vaders onophoudelijke onrust en zucht naar macht. En het verhaal van de achterkleindochter, Jeanne Anne, een vrouw die zich staande moet zien te houden in de door mannen gedomineerde olie-industrie.

In De zoon beschrijft Philipp Meyer op wonderlijke wijze hoe Eli’s overlevingskracht en pragmatisme de latere generaties van de McCulloughs beïnvloeden. Liefde, eer en kinderen worden opgeofferd in naam van de ambitie, waardoor de familie een van de rijkste van Amerika wordt. De zoon is een absoluut meesterwerk van een groot literair talent.

'Het is voorzegd dat ik honderd jaar zou worden en nu ik die leeftijd bereikt heb, zie ik geen reden om eraan te twijfelen. Ik sterf niet als christen, al is mijn scalp intact, en als er eeuwige jachtvelden bestaan, dan ben ik daarheen op weg. Daarheen of naar de Styx. Momenteel ben ik van mening dat mijn leven veel te kort is geweest; wat ik allemaal niet aan goeds had kunnen verrichten als me nog een jaar op mijn benen was gegeven. Maar ik ben aan dit bed gekluisterd en bevuil mezelf als een klein kind.'