‘Ook een huisbediende kent zijn grenzen, al is hij maar een eenvoudig iemand. Het kan gebeuren dat zijn werkgever het te bont maakt, als ik mij zo mag uitdrukken. En dan wordt het personeel met de nek aangekeken zodat een ontslag op zijn plaats is. Het past me niet om namen te noemen, maar heer Olivier heeft mij enkele malen genoopt om mijn biezen te pakken.
Altijd keerde ik dan op mijn schreden terug. Want hij leidt een veelbewogen bestaan waar men zelfs boeken over schrijft, zodat ik bij tijd en wijle uit de anonimiteit van mijn keuken treed als ik genoemd word. Ik ben dan ook zo vrij om deze uitgave warm aan te prijzen.’
– aldus de heer J. te Bommelstein.
‘Soms wordt het mij te bar.’