Sommige kunstwerken draag je een leven lang met je mee. Ze nestelen zich in je hoofd en houden zich daar schuil, wachtend op het moment dat je ze nodig hebt.
In Doorkijken laat kunstcriticus Merel Bem zien hoe bruikbaar en troostrijk kunst kan zijn voor het leven van alledag. Behalve schoonheid, hoop en de mogelijkheid tot tijdreizen bieden kunstwerken afleiding tijdens het wachten voor een stoplicht of eerste hulp bij het opvoeden. Ze plaatsen jeugdherinneringen in een ander daglicht en verlenen de gewoonste gebeurtenissen een grootse betekenis.
Bems lichte en grappige verhalen zijn uit het leven gegrepen en ze doen iets waartoe monumentale kunsthistorische boeken niet in staat zijn: ze brengen kunst aangenaam dichtbij. In dit boek mag kunst het museum uit, mee naar het ziekenhuis of op vakantie. Ze duikt op waar je haar niet verwacht, maar waar ze altijd is: midden in het dagelijks leven.
‘Alleen een kunstwerk is in staat om het alledaagse zo uit te vergroten, dat het echte leven met terugwerkende kracht betekenis krijgt.’