‘Geen flauw idee waar de dood nu uithangt. Hij staat dagelijks te lezen in de krant, maar hier, binnen mijn bereik, zie ik hem niet meer. Hij heeft zijn afbeeldingen in mijn hoofd achtergelaten en is vertrokken. Hij doet een andere ronde. Moet ik vertellen waar ik mij bevind? Niet voor hem. Hij weet het, en het interesseert hem weinig. Overschilliger dan de dood is er niets.’ Na vijftien jaar doorbreekt Oscar Timmers zijn stilzwijgen en ontdoet zich van het pseudoniem J. Ritzerfeld. In Dromen van stof blijft hij bij zijn vertrouwde thema’s erotiek en oorlog, leven en dood, met als belangrijkste onderwerp verlies en rouw om een gestorven kind. Beeldender dan ooit behandelt Oscar Timmers zijn bekende onderwerpen. Doordat hij plastischer en rauwer schrijft dan voorheen, lijkt het of hij afstapt van zijn opvatting over literatuur: ‘Het resultaat van het schrijven moet aangrijpend, of emotioneel, of onthullend of mooi, ontroerend, spannend zijn, maar de werkelijkheid die daaraan ten grondslag ligt blijft gesloten.