‘Je stampte met je voet op de grond en er was een feest.’ Het is de beroemde eerste zin van het verhaal ‘De jongen met het mes’ van Remco Campert, de man met de typemachine. Campert beroert met zijn vingers de toetsen en er is direct de terloopse schoonheid waarop hij het patent heeft. De verhalen van Campert zijn steeds weer een feest voor nieuwe generaties lezers. Alleen al de slotalinea van ‘Hoe ik mijn verjaardag vierde’ bewijst dat ze tijdloos zijn: Ik werd wakker van het ruisen van het televisietoestel. Ik keek op mijn horloge. Nog veertig minuten en dan zat mijn verjaardag erop. Ik staarde naar de wirwar van flakkerende witte puntjes op het beeldscherm en ik had het gevoel of ik nooit geboren was en of ik nooit zou sterven, of ik altijd zo had geleefd en altijd zo maar zou verder leven.’ Bert Wagendorp maakte speciaal ter gelegenheid van de vijfentachtigste verjaardag van de eeuwig jonge auteur een keuze uit alle verhalen.