'Dit verhaal, deze verhalen hebben één ding gemeen: het verlangen de tijd terug te draaien. En dat maakt ze zo mooi, zo zoet van weemoed.' – Jaap Scholten

'Ernest van der Kwast is een schaamteloze romanticus, ik hou erg van zijn verhalen.' - Tommy Wieringa

'Melancholiek, sfeervol, wat droef, maar geschreven met hetzelfde gevoel voor taal als het uitbundige Mama Tandoori.' - Haarlems Dagblad

'Ernest van der Kwast, bekend als de Rotterdamse kruising tussen Borat en Grunberg die in Mama Tandoori over de hilarische trekjes van zijn Indische moeder schreef, tapt in zijn nieuwe boek uit een heel ander vaatje. In een novelle en vier verhalen die wel door Richard Strauss' Vier letzte Lieder geïnspireerd lijken, schrijft hij ingetogen en teder, maar vooral ook bijzonder overtuigend over de onbereikbare liefde en het gemiste leven, en bewijst hij daarmee een romanticus te zijn die uiterst beslagen is in het ritme van de melancholie.' - Knack Focus

'Hij weet hoe je het Nederlands in van schoonheid glimmende zinnen kan gieten" (...) 'een formidabel gevoel voor sfeerschepping' (...) ' Giovanna's navel is een boekje vol zacht geluk.' - Humo

'Geïnspireerd door het Italië waar hij woont met vriendin en twee kinderen, schreef hij een zintuigelijke, sensuele novelle vol weemoed en vergankelijkheid, aanvaarding en vergeving. Zoals Gabriel García Marquez in Afval en dorre bladeren je laat ruiken aan rottende bladeren van de bananenplant, symbolisch voor de rotting in het corrupte land, zo introduceert Van der Kwast de lezer in zijn 'geurende' novelle. Sensationeel.' - Limburgs Dagblad

'Het hele boek ademt nostalgie en berusting. (...) Je moet het maar kunnen, schrijven over gelukkige mensen. Mooi verwoorde weemoed.' - De Standaard

'In Giovanna's navel toont hij dat hij veel meer is dan een luidruchtige pretmaker maar ook een mildere tonaliteit aankan. Over deze vakkundig vertelde verhalen kleeft het patina van vergeelde vakantiefoto's.' - De Morgen