‘Sylvia Plath is als dichter een icoon. Vlak voor ze zelfmoord pleegde, in 1963, verscheen haar enige roman, De glazen stolp. En ook die is van iconische waarde. … Esthers drama en haar ontkenning ervan maakt haar tot een onvergetelijk personage uit de wereldliteratuur.’ - Het Financieele Dagblad
‘Sylvia Plath beneemt een halve eeuw later nog altijd de adem. De glazen stolp is als een ijzige schreeuw in een klankkast bedenkt met vilt. Het is niet de bedoeling dat we die schreeuw goed horen, en juist daarom blijft het boek fascineren’ - De Morgen *****
‘Deze roman is meer dan de link met haar schepper. Op verstikkende wijze weet Plath weer te geven hoe alleen je bent als je de wereld om je heen niet meer kunt begrijpen, als je vast komt te zitten onder een glazen stolp en hapt naar adem. Je wilt het niet weten.’ - Opzij
‘Soms grappig, dan weer schrijnend, grof, vurig en ongedwongen. De opvallendste eigenschap is de verbluffende directheid, zoals een serie foto’s genomen in de middag.’ – Time
‘Een mooie roman, net zo bitter en meedogenloos als haar laatste gedichten – het soort boek dat Salingers Franny over zichzelf had kunnen schrijven, maar dan tien jaar later, als ze die jaren in de hel zou hebben doorgebracht.’ – The New York Times Book Review