‘Aan den lijve heb ik ondervonden hoe ik in de ban geraakte van de dagelijkse avonturen van een kloeke held met atoomogen en een radarhoofd. De dames Doeselaer, auteurs van de kinderboeken Haasje Zonnebrand, Hoe het Haasje Zonnebrand verder ging en Verhalen uit het Land van Haasje Zonnebrand, hebben mij echter de ogen geopend. Beeldverhaaltjes die aan het zieke brein van een prullig tekenaar zijn ontsproten zijn geen geestelijk voedsel voor een heer. Ook het tere kinderzieltje wordt licht beschadigd door dit soort vergif.
Wat deze bundel zo leerzaam maakt, is dat we niet alleen kennismaken met de bedroevende wanproducten die men nu strips noemt, maar ook met de beklagenswaardige maker ervan. Ik spreek het vertrouwen uit dat u na lezing van dit stichtelijk verhaal uw handen niet meer aan het gladde ijs van het medium strip zult branden.’
– zo gaf heer Bommel ons per brief te kennen.

Ik ga een Comité ter Bestrijding van Prentverhaaltjes oprichten.