Een nieuwe dichtbundel van Anneke Brassinga is altijd een gebeurtenis. Al sinds haar debuut Aurora in 1987 behoort Brassinga tot de belangrijkste hedendaagse dichters in de Nederlandse taal. Haar hoekige, barokke en virtuoze poëzie is dan ook veelvuldig genomineerd, bekroond en gebloemleesd. In Brassinga’s nieuwe bundel Ontij staat de taal wederom op scherp, maar als grootste kwaliteit van dit dichterschap geldt ook hier weer: deze gedichten zijn buitengewoon gretig, strijdbaar en doorleefd, als na een intens rouwproces. Het plezier spat van de pagina’s af, al direct vanaf het eerste gedicht: ‘Maar hoe je speerwierp, ringreed,/ schijfschoot – o dodelijk hart,/ dit doosje is vierkanter dan dat daar.’ De liefde, de sensualiteit en de erotiek worden in vele toonaarden bezongen. Ontij is een muzikale en uiterst vitale dichtbundel, een nieuw hoogtepunt in een meesterlijk oeuvre.