'In Van hees poëzie is het alsof de tijd uitgetrokken wordt door de nauwkeurige beschrijvingen. De traagheid zet niet alleen de zintuigen van de dichter open. Van hees poëzie dringt zich nooit op. Ook niet door de stijl: ze gebruikt weinig interpunctie en laat de hoofdletters weg. De zinnen hebben een subtiele muzikale cadans. De witregels zorgen voor rustpunten. De lezer ontsnapt niet aan de melancholie.' **** - De Morgen
'Bedriegelijk kalme, melancholieke gedichten balancerend op de grens tusen leven en dood, beweging en stilstand.' - Trouw
'Miriam Van hee manifesteert zich als de dichter van de nuance. Ze balanceert op het koord tussen het zegbare en het onzegbare (...). Ons oordeel: dichters van dit kaliber zijn nodig om ons te leren zien.' **** - De Standaard
'Poëzie die heel onnadrukkelijk mooi en troostend kan zijn.' - Het Nieuwsblad
'Schrijven lijkt voor Van hee een manier om meer te weten te komen over de werkelijkheid, in de wetenschap dat die nooit volledig te vatten valt. Vandaar de titel van deze bundel: ook op de plaatsen waar we letterlijk en figuurlijk niet bij kunnen, valt het licht (...) Ondanks alles blijft de dichter kijken, openstaan voor de dingen. Dat is de grote weerbaarheid van haar poëzie.' - Cobra.be
'Paradoxale, voor meerdere interpretaties vatbare gedichten dus, in deze nieuwe bundel van Miriam Van hee. (...) Onder de oppervlakte blijkt bij haar gedichten veel meer te leven dan een eerste lezing doet vermoeden.' - Sneins Petiele
'Met Ook daar valt het licht schreef Van hee een indringende bundel vol krachtige beelden die iedereen kan bekoren.' - Metro (België)
‘Van hee is een dichter van de subtiele beschrijving van veranderingen. Hoe vaker je haar gedichten leest, hoe meer ze prijsgeven. Ze zijn van een ongewone eenvoud en ongedwongen echtheid. Er moet hard aan deze poëzie zijn gewerkt. (…) Of je nu in het heden rondwaart, in het verleden of de droom rondkijkt, al die waarnemingen gaan gepaard met een grote intensiteit, overigens zonder enige krampachtigheid, min of meer bij geval in beeld gekomen, maar ze zetten het denken, gewaarworden en voelen van de ik wel sterk in beweging.’ – Meander Magazine,br>
'Deze poëzie laat een virtuositeit van taal en beeldspraak zien die pas bij herhaalde lectuur tot haar recht komt.' - Ons erfdeel
'Bijzonder indringende verzen met een melancholische ondertoon en de typische Van-hee-motieven.' - De Leeswolf
