Op zoek naar de verloren tijd is een van de grootste triomfen van de wereldliteratuur. In deze romancyclus wordt de lezer door het zintuiglijke proza van Marcel Proust gevangen in een web van subtiliteiten, onvergetelijke personages, verfijnde ironie, glasheldere zinnen en messcherpe observaties. In Sodom en Gomorra, het vierde deel van de cyclus, ontleedt Marcel Proust de homoseksuele liefde – zowel mannelijk als vrouwelijk – en ondervindt hij hoe destructief seksuele jaloezie kan zijn. De avances van Baron de Charlus brengen hem ertoe zijn aristocratische milieu te verlaten, terwijl men in het burgerlijke milieu waarin hij terechtkomt de aristocratie benijdt. Ook gaat de verteller uitgebreid in op de liefde van Marcel voor Albertine. Marcel lijdt onder de vlinderachtige trouweloosheid van Albertine en vreest dat hij alleen op haar verliefd is uit angst haar te verliezen.