Sofia zou zo graag gelukkig zijn, maar draagt toch altijd zwart. Op haar tiende droomt ze er nog van het liefje van een piraat te worden, maar op haar zestiende neemt ze een overdosis pillen en wordt ze opgenomen in een kliniek. En op haar achttiende volgt ze een prestigieuze theateropleiding in Rome, om vervolgens in New York te belanden als een van de vele jonge actrices die hopen ontdekt te worden. Maar uiteindelijk is Sofia altijd op de vlucht, voor haar vrienden, voor haar ouders, voor haar geliefden en bovenal voor zichzelf.
Met grote emotionele zeggingskracht en psychologische diepgang beschrijft Paolo Cognetti de moeizame volwassenwording van de onvergetelijke Sofia. Net als in zijn geliefde roman De acht bergen bewijst hij een scherp besef te hebben van de dringende vragen in het leven.