In het bos vlak bij het dorp waar ze woonde wordt het levenloze lichaam van Nickie gevonden, het zeventienjarige meisje over wie iedereen kwaadspreekt, het meisje dat bloedmooi is, en onhandelbaar. Wat heeft de veertienjarige Tobi ermee te maken en waarom trok hij de weken voor haar dood met haar op? Wat vertelde hij haar over zijn moeder, die een paar weken eerder is overleden en die hij niet kon loslaten? Gaandeweg komt de lezer erachter hoezeer hun levens zijn verstrikt.
‘‘Je krijgt me pas als je niet van me houdt.’ Ze wijst naar Harolds jas. ‘Dat zeg ik hem ook altijd. Je krijgt me als je niet zo irritant verliefd naar me kijkt. Gesnopen?’’
Tobi is het subtiele verhaal over de obsessieve verhouding tussen een moeder en een zoon, en over de radeloze weken waarin de liefde voor Nickie haar beklemmende einde vindt.