Tram 83 is een kroeg-eettent-bordeel in Congo, in een stad die ‘het Stadland’ wordt genoemd. Het is er vol en smerig, het is de enige tent die dag en nacht open is. Voor de meeste bezoekers ervan is het leven een kwestie van overleven.
Twee stamgasten van Tram 83 zijn Requiem en Lucien, die samen hebben gestudeerd en een appartement delen. Requiem heeft een verleden vol gevechten in de jungle en maakt nu provocerende foto’s van rijke toeristen om ze te kunnen chanteren. Lucien was leraar geschiedenis en is om politieke redenen gevlucht uit ‘het Achterland’. Hij schrijft een toneelstuk en probeert daarvoor een uitgever te vinden, terwijl Requiem hem alle mogelijke obstakels in de weg legt.
Het ritmische, zintuiglijke en beeldende taalgebruik in Tram 83 weerspiegelt het chaotische gewoel in de kroeg. Met zijn krachtige, soms speelse en dan weer grimmige stijl maakt Mujila de gevoelens van ontreddering, woede en verdriet voelbaar van een Congolese bevolking die niet veel illusies heeft, maar wel begiftigd is met een hardnekkige vitaliteit.