’t Stad is van iedereen. Dat betekent niet alleen dat iedereen recht heeft op de stad, maar evenzeer dat iedereen er naar vermogen aan moet bijdragen. In Voor wat hoort wat stelt burgemeester Patrick Janssens vast dat de verworvenheden van de welvaartsstaat door oude en nieuwe inwoners van zijn stad Antwerpen als een vanzelfsprekend recht worden gezien, waar geen of weinig verplichtingen tegenover staan. Deze houding bedreigt de samenhang in de samenleving en de solidariteit waar de welvaartsstaat op gebaseerd is. De samenleving mag best wat meer in ruil vragen voor het omvangrijke aanbod van voorzieningen. Frank Vandenbroucke ontwikkelt de gedachtegang verder op het bovenlokale niveau. Bea Cantillon maakt vanuit academische hoek kritische kanttekeningen bij deze benadering.