Op vrijdag 8 oktober verschijnt het nieuwe boek van Erwin Mortier en Lieve Blancquaart, Niemand weet dat ik een mens ben.
Ieder jaar arriveren in ons land meer dan tweeduizend minderjarige niet-begeleide vluchtelingen. Hun gemiddelde leeftijd is zestien jaar. Een derde van deze kinderen vindt onderdak bij familie, vrienden of bij mensen die zich over hen willen ontfermen. Anderen komen in een opvangcentrum terecht. Een honderdtal kinderen verdwijnt omdat er niet op tijd hulp wordt gevonden. Maar daar schrikt niemand meer van op, dat is oud nieuws.
Een goede opvang en begeleiding voor deze jongeren voorzien is geen makkelijke opdracht.
Opvang, een dienst voor pleegzorg en Minor-Ndako een onthaalcentrum, die beiden op dit terrein actief zijn verzochten romanschrijver Erwin Mortier en fotografe Lieve Blancquaert om een boek waarin de verhalen van deze jongeren in beeld komen en waaruit de nood aan pleeggezinnen en voogden zou blijken.
Niemand weet dat ik een mens ben bevat aangrijpende getuigenissen van tien minderjarigen over hun vermoorde of gestorven ouders, over hun broers en zusjes, over hun kinderjaren in hun vertrouwde land en hun relaas over wat ze meemaken in ons land.
Het boek geeft deze jongeren een gezicht, maakt duidelijk waar deze jongeren behoefte aan hebben en doet een warme oproep aan toekomstige pleegezinnen en voogden.