Dinsdag 22 september is Hans Sleutelaar tachtig jaar geworden. Wij vieren deze dag met een van zijn mooiste gedichten.
14 mei 1940
De zon schijnt en de lucht is blauw.
Het is druk in het Kralingse bos.
Het gras is zwart van de mensen.
We hebben dekens en drinken bij ons.
Mijn tante heeft geelzucht en slaapt.
Mijn ooms zeggen niet veel.
Boven de stad is de lucht vuurrood.
De mensen staren naar de gloed.
De plas is rimpelloos en leeg.
In het maanlicht lopen we naar huis.
Het is een zachte avond.
De Jericholaan staat in bloei.
Uit: Wollt ihr die totale Poesie?
Over Hans Sleutelaar
Hans Sleutelaar (1935) maakte met Armando, C.B. Vaandrager en Hans Verhagen deel uit van De Nieuwe Stijl (1959-1966). Zij streefden naar een ’totale’ poëzie, gekenmerkt door directheid en bondigheid. Pas in 1979, na talloze tijdschriftpublicaties, verscheen Sleutelaars debuut Schaars licht. Zijn tweede bundel Vermiste stad, een bundel Rotterdamse kwatrijnen publiceerde hij vijfentwintig jaar later, in april 2004. Naast poëzie, essays en polemieken publiceerde hij met Eelke de Jong Sprookjes van de Lage Landen en met Armando de documentaire De SS’ers, gesprekken met Nederlandse vrijwilligers in de Tweede Wereldoorlog. Ook was Sleutelaar actief als tekstschrijver, journalist en uitgever.
