Op 6 januari is de nieuwe grote roman van Edna O’Brien, De rode stoeltjes verschenen. Deze roman houdt je in de houdgreep van de eerste tot de laatste pagina. De rode stoeltjes, een roman over de niet aflatende zoektocht naar liefde en haar eerste roman sinds 10 jaar, wordt door de pers lovend onthaald:
‘Dit is verhalen vertellen van de bovenste plank. Edna O’Brien is een van de grootste Ierse schrijvers, van dit moment en van altijd.’ – The Independent
‘Het soort meesterwerk dat je eraan herinnert waarom je boeken leest.’ – The Guardian
‘Een wervelende roman waarin de balans tussen groot en klein drama volmaakt in evenwicht is.’ – VPRO Gids
‘Meesterlijke roman over de aard van het kwaad en de marginalen van de samenleving.’ – De Volkskrant
‘Edna O’Brien heeft, zo schrijft haar collega Philip Roth terecht, haar meesterwerk afgeleverd. Met een verbeeldingskracht en inlevingsvermogen die bijna verbijsterend kunnen worden genoemd, brengt O’Brien – bijna 86, maar nog altijd een vlijmscherp observator – de wereld van deze marginalen tot leven, geeft zij een gezicht en een gestalte aan anonieme schimmen.’ – De Volkskrant*****
‘Het contrast tussen de eerste en de tweede helft van het boek is net iets te scherp om goed te zijn: waar O’Brien er in het eerste deel schitterend in slaagt om stilistische grandeur, een griezelsfeer én satire evenwichtig met elkaar te vermengen, daar staan de beide helften van de roman, met de grote nadruk op psychologisch realisme in het tweede deel, toch enigszins haaks op elkaar. Een ‘meesterwerk’ is dus te sterk uitgedrukt. Maar een krachtige roman is De rode stoeltjes zeker.’ – Radio Klara
‘Verbluffende roman’ ‘Lees hoe dicht Edna O’Brien in haar allerlaatste roman de kleine en de grote terroristen, de massamoordenaars, nadert en veel verder durft te gaan dan de geijkte zwart-witverhaaltjes over goed en kwaad.’ De Groene Amsterdammer
‘Ongewoon sterke en beklemmende roman. Alom bejubeld als meesterwerk. En dan te bedenken dat de schrijfster 86 is!’ – Zin
‘De rode stoeltjes is een indringende en knap geschreven studie over het verlangen naar liefde, de verstrekkende gevolgen van het kwaad en over de machteloosheid van het individu. Het laat de lezer achter met een gevoel van kwetsbaarheid, maar ook met de hoop om ondanks alles verder te kunnen leven.’ ****- Hebban