Gisteren verscheen het veel besproken eerste deel van de biografie van Pim Fortuyn: De jonge Fortuyn van Leonard Ornstein.
Onder grote belangstelling werd eergisteren het boek gepresenteerd in Hotel des Indes, waar Frits Bolkestein, Tofik Dibi en Marco Pastors discussieerden over hun eigen politieke bewustwording en de rol van Pim Fortuyn in de Nederlandse politiek. Het eerste exemplaar werd aangeboden aan Marten Fortuyn.
In De jonge Fortuyn gaat Leonard Ornstein terug naar de wortels van Pim Fortuyn, naar het lawaaiige gezin met zes kinderen waarin de kleine Pim opgroeide. Ornstein beschrijft Fortuyns jeugd in Velsen, van zijn geboorte in 1948 tot het einde van zijn studententijd in 1972. Hij laat zien dat Pim Fortuyn in zijn leven vele gedaanteverwisselingen heeft ondergaan. Van een rooms-katholieke scholier in driedelig pak op het Haarlemse Mendelcollege tot een dandyachtige student, die flirtte met het links-radicale marxistische gedachtegoed.
Leonard Ornstein vond in de archieven ook een brief waaruit blijkt dat Pim Fortuyn in zijn jonge jaren is afgewezen als lid van de toenmalige Communistische Partij Nederland (CPN). In de brief staat dat Fortuyn zich in augustus 1972 bij de partij aanmeldde als partijlid in Amsterdam. Fortuyn verhuisde nog datzelfde jaar naar Groningen. De toenmalige partijbestuurder Rinus Haks schreef in een brief naar de Groningse CPN: ‘Uit de informatie die we over Fortuijn hebben ingenomen hadden wij inmiddels het besluit genomen hem niet als lid te accepteren. De bezwaren stoelen voornamelijk op het feit dat hij een man is uit de zogenaamde Harmsengroep. Wij stellen jullie van het een en ander in kennis omdat Fortuijn op de hoogte is gesteld van het feit dat wij hem niet wensen te accepteren als lid.’