Onder anderen Yves Petry en Manon Uphoff waren gastsprekers bij de literaire thema-avond ‘Magere woorden. De urgentie van literatuur en schrijverschap’ in De Balie.
De Nederlandse literatuur wordt verramsjt door uitgevers, schrijvers, critici en lezers. Jonge schrijvers worden gepusht om zo snel mogelijk te debuteren; uitgevers lopen elkaar achterna in een hijgerige queeste naar de volgende literaire sensatie. Het publiek geeft de voorkeur aan kiloknallers die overal voorradig zijn en redacteuren nemen de bladen door op Bekende Nederlanders die ze kunnen vragen om een roman te schrijven. Vorm wint het van inhoud; snelheid van rijpheid. Wie hierover klaagt is ouderwets en gelooft nog in een lang vervlogen romantisch idee over literatuur en schrijvers. Welke waarde heeft auteurschap en het zorgvuldig opbouwen van een oeuvre nog in een tijd waarin alles op snelheid en het bereiken van de media gericht is? En welke rol speelt de literaire kritiek hierbij? Is er echt iets veranderd ten aanzien van de waardering van het schrijverschap en de literatuur of verbeelden we ons dat alleen maar? En hoe erg is dit alles eigenlijk?
Hoe schrijvers zelf tegen het literair schrijverschap en landschap en de aandacht en waardering voor hun werk aankijken, kregen we te horen van Manon Uphoff en Yves Petry. De eerste ging met name in op de rol die de literaire kritiek speelt bij de waardering van literatuur, de tweede stelde de kwetsbare positie van literatuur en de verschillen tussen Vlaanderen en Nederland aan de orde.