Mustafa Stitou (1974) debuteerde in 1994 met de dichtbundel Mijn vormen. In 1998 verscheen een tweede bundel, Mijn gedichten. In 2000 verscheen een bundeling van Mijn vormen en Mijn gedichten. Hij verwierf faam als performer op festivals in het hele land, en nam deel aan uiteenlopende projecten; het Scapino Ballet Rotterdam voerde een choreografie uit van Nanine Linning, op basis van enkele van Stitous gedichten, en voor de Filmmuseum Biënnale 2003 schreef hij teksten bij zwijgende filmbeelden.

De vernietiging van oude verbanden, god, manipulaties, alledaagse absurditeiten, het universum van een nieuwbouwwijk, de natrillingen van elf september, 'het Westen', 'het Oosten', vader- en moederfiguren, een joodse verloofde: In de met de VSB Poëzieprijs bekroonde bundel Varkensroze ansichten (2004) raapt de dichter zichzelf bijeen en probeert zijn positie te bepalen in een veranderende werkelijkheid. Varkensroze ansichten vormt een onbestemd geheel, een zoektocht waarbij ironie en betrokkenheid, humor en ernst hand in hand gaan.
Vanaf midden 2009 mag Stitou zich voor de duur van anderhalf jaar stadsdichter van Amsterdam noemen.