Erik Lindner leidt een rusteloos dichtersleven. Hij verbleef langere perioden in Canada, Parijs en Berlijn, en na zijn romandebuut Naar Whitebridge in 2013 gaat het reizen onverminderd voort, naar dichtersfestivals in Europa, India en Afrika. Zo avontuurlijk als zijn leven is, zo constant zijn de gedichten. Lindners poëzie is beeldend, misschien zelfs wel filmisch te noemen. Al gebeurt er ogenschijnlijk niet veel, het zijn juist de kleine associaties en verschuivingen die de voorstelling intrigerend maken. Er wordt gekeken en gezien, en wát wordt gezien, verandert voortdurend van karakter. In Acedia is een ruime keuze uit het werk van Erik Lindner gemaakt, ook uit zijn debuutbundel Tramontane uit 1996 en een compleet nieuwe bundel.

Kleine nerveuze vogeltjes op de kiezels witte berken waar een flard nevel langs trekt een schapenkudde rent in een boog om je heen uit de plantage steekt een enkele boom dunne wolken trekken over boomkruinen koeien hollen een kant op en dan een andere kant