‘ Wonder boy Edouard Louis laat de Franse literatuur opnieuw op haar grondvesten daveren.’ – De Morgen ‘Doordat Louis in zijn boek zo'n neutrale, klinische toon aanslaat, voelt ook de lezer iedere klap, iedere vernedering. Zijn tweede roman Geschiedenis van geweld maakt eenzelfde enorme indruk - vanwege de toon, de stijl, de taal en vooral vanwege de obstinate en subtiele zoektocht naar het hoe en waarom.’ – NRC Handelsblad **** ‘Vernuftige, sterk autobiografische roman’ ‘Ondanks het sterk autobiografische karakter heeft het boek ook een universele zeggingskracht. Die zit in de aantrekkingskracht tussen de jongens, de kloof tussen arm en rijk, die hier onnadrukkelijk wordt aangestipt, het stuntelige van de dief en de al even stuntelige reacties van zijn slachtoffer. Louis heeft deze gebeurtenis en de mentale gevolgen ervan uit elkaar gerafeld, zonder te willen duiden. Hopelijk hoeft er bij zijn volgende boek minder geweld aan te pas te komen.’ – de Volkskrant **** ‘Een intens rampverslag dat de lezer dwingt tot kiezen. Heeft Édouard het geweld over zichzelf afgeroepen met zijn risicovolle gedrag? Of kunnen immigranten niet met homoseksualiteit omgaan - ook niet als ze zelf homoseksuele gevoelens hebben? Heftig en nietsontziend.’ – Elsevier **** ‘Een confronterend boek over hoe diep onze cultuur én relaties van angst en wantrouwen zijn doordrongen.’ – Feeling ‘Aangrijpende opvolger van Weg met Eddy Bellequelle. ’ – Attitude ‘Een must read’ – Marie Claire ‘Een onthutsende en scherpzinnige roman’ – Elle ‘Ik geloof niet dat ik van een zo jonge schrijver ooit zo'n goed boek heb gelezen.(..) Subtiel en klinisch illustreert Edouard Louis de stelling dat wie maar lang genoeg als economisch of cultureel uitschot wordt behandeld zich na verloop van tijd automatisch als uitschot gaat gedragen. Hijzelf – en daaraan danken we deze moedige boeken – is de hoopgevende uitzondering op de regel.’ - Cyrille Offermans, De Groene Amsterdammer

'Frankrijk heeft een nieuwe literaire held. Zijn naam is Edouard Louis, hij moet nog 25 jaar worden, en met Geschiedenis van geweld, zijn tweede roman, heeft hij de Franse letteren al voor de tweede keer in enkele jaren tijd op haar nochtans stevige grondvesten doen daveren.' - 'In die zin doet het boek bijwijlen denken aan Een klein leven van Hanya Yanagihara.' - Mappalibri