In Het gewicht van Hemelse Vrede behandelt Catherine Vuylsteke cruciale vragen over de maatschappelijke en politieke evolutie van China. Het is een meeslepend geschreven en uitzonderlijk goed gedocumenteerd boek over ontwikkelingen die voor de hele wereld gevolgen hebben.

Op 4 juni 2009 is het precies twintig jaar geleden dat de tanks over het Plein van de Hemelse Vrede in Peking reden. Niet alleen lieten ze meer dan duizend doden achter, ze vermorzelden ook het geloof dat er met Deng Xiaoping een totaal andere leider was opgestaan en dat zijn Vier Moderniseringen zouden leiden tot grotere aansprakelijkheid, beter bestuur en meer transparantie.

Wat is er intussen echt veranderd in China? Het regime dat het leger inzette, is nog steeds aan de macht, meer dan honderd mensen zitten momenteel nog in de cel wegens hun aandeel in de zogenaamde ‘contrarevolutie', de Moeders van Tiananmen willen nog steeds weten wat er met hun kinderen is gebeurd. Tiananmen is een scharniermoment geweest voor de moderne Chinese maatschappij: andermaal leerde het volk dat politiek een bijzonder gevaarlijk terrein is waar weinig overwinningen te halen zijn. Integendeel. En dus volgde de samenleving, toen eenmaal de hervormingen in 1991 opnieuw op gang kwamen, Deng's credo: rijk worden is glorieus.